Christian de Montlibert: μια εφευρευτική και εικονοκλαστική σκέψη

Περιήγηση:
Christian de Montlibert: μια εφευρευτική και εικονοκλαστική σκέψη

”Όπως θα έλεγε ο Pierre Bourdieu, η πράξη που επιτελείται εδώ και τώρα από το σώμα μας, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, υπέρ ενός μεμονωμένου ατόμου, η πράξη επίδοσης χρίσματος, που επισφραγίζεται από την προσφυγή σε μια γλώσσα επιτελεστική, μια γλώσσα που ενεργεί μέσω του λόγου, που δημιουργεί μέσω του κατονομάζειν, αυτή η πράξη δημιουργικής ονοματοθεσίας, αυτή η επιτελεστική πράξη, η δημιουργός πράξη, που τοποθετείται ανάμεσα στη μαγεία και στο δίκαιο, αποτελεί, σύμφωνα με την κοινωνιολογία, μια τελετή θέσμισης. Οι τελετές θέσμισης είναι πράξεις μαγικές μέσω των οποίων ένας θεσμός κατοχυρώνει τη διαιώνισή του την ίδια στιγμή που κατοχυρώνει τη διαιώνιση εκείνου τον οποίο καθιερώνει. Πρόκειται για πράξεις, όπως έχει δείξει ο Durkheim, που επιτελούν το μετασχηματισμό ενός τυχόντος προσώπου σε καθιερωμένο αντίληψης. Οι πολυάριθμες ερευνητικές εργασίες του, τόσο οι εργασίες του στο χώρο της κοινωνιολογίας της εργασίας, της κοινωνιολογίας της σύγκρουσης των κοινωνικών τάξεων, όσο και αυτές της κοινωνιολογίας των αλλαγών και των μετασχηματισμών του συγχρόνου κόσμου, και της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης και του πολιτισμού, συνθέτουν ένα έργο που συνέβαλε αποφασιστικά στη θεμελίωση μιας κοινωνιολογίας σωρευτικής, αναστοχαστικής και κριτικής.

Συνδυάζοντας με εφευρετικό τρόπο τη ντυρκεϊμική, τη βεμπεριανή και τη μαρξιστική παράδοση και με αφετηρία την αρχή, αφενός, πως η κοινωνική αναπαραγωγή δεν μπορεί να διατηρηθεί παρά μόνο από τη στιγμή που υποστηρίζεται από τους μηχανισμούς κοινωνικής κυριαρχίας, αφετέρου, πως οι μετασχηματισμοί των τρόπων κυριαρχίας, που σχετίζονται με τις κοινωνικές δομές, καταλήγουν στο μετασχηματισμό των ίδιων των κοινωνικών δομών, ο de Montlibert κατόρθωσε να αποσαφηνίσει τον τρόπο με τον οποίο τα διάφορα συστήματα κυριαρχίας δομούν και δομούνται από τα συστήματα των σχέσεων μεταξύ των θεσμικών λειτουργιών, των οργανωμένων σχέσεων μεταξύ των θεσμών, των πρακτικών και των στρατηγικών των κοινωνικών υποκειμένων –των κοινωνικών χώρων δηλαδή– και των συστημάτων αναπαραγωγής των κοινωνικών θέσεων. […]”

Christian de Montlibert: μια εφευρευτική και εικονοκλαστική σκέψη, Αριάδνη (επιστημονικό περιοδικό της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης), 18, σ. 399-407