Η συγκέντρωση αυτών των άρθρων δίνει πρόσβαση σε ορισμένες βασικές πτυχές του κοινωνιολογικού έργου του Pierre Bourdieu, προσκαλώντας περισσότερο τον αναγνώστη να εξοικειωθεί με μια μέθοδο σκέψης, αυτήν του σχεσιακού και συστηματικού τρόπου εξήγησης που χαρακτηρίζει την επιστήμη, παρά να ταυτιστεί με μια πάνσοφη “γνώση”, όπως συχνά μας έχουν συνηθίσει οι λογιοτατισμοί των διαφόρων μυσταγωγών. Η επιλογή των κειμένων καθορίστηκε από την επιστημονική και πολιτική επικαιρότητα και την επιστημονική και μεταφραστική αρμοδιότητα μιας ομάδας φοιτητών οι οποίοι είχαν ως όρο συνεργασίας, από τη μια, την πεποίθηση πως δεν υπάρχει εγγενής δύναμη της αληθινής ιδέας ή, καλύτερα, πως η διάχυση του επιστημονικού λόγου υποβάλλεται στους νόμους της πολιτισμικής διάχυσης ή ,ακόμη, πως η κοινωνιολογία δεν θα άξιζε ούτε μια ώρα κόπο αν όφειλε να ήταν ένας λόγος αποκλειστικά για ιεροφάντες ή, τέλος, πως η πιο απόλυτη μορφή λογοκρισίας που ασκείται σε ένα πεδίο είναι η απουσία, και, από την άλλη, πως η πιο φαύλη απ’ όλες τις δυνατές επιστημονικές καταστάσεις ενός επιστημονικού πεδίου είναι η μαλθακή συναίνεση που χαρακτηρίζει την επιστημονική τάξη των επιστημονικών ορθοδοξιών, η οποία δεν συμμορφώνεται στην αγωνιστική λογική της επιστήμης αλλά στην παράσταση που προβάλλεται από μια ορισμένη θετικιστική επιστημολογία.
Εισαγωγή και επιμέλεια στο βιβλίο Pierre Bourdieu: Κείμενα Κοινωνιολογίας,
Δελφίνι, 1994, σ. 7-11
