Θα ήθελα να διατυπώσω εξ’ αρχής τη θέση που σκοπεύω να αναπτύξω: μόνο μια κοινωνιολογία της κοινωνιολογία της εκπαίδευσης θα μας επέτρεπε να κατανοήσουμε πλήρως, άρα να εξηγήσουμε, την παρατηρούμενη σχετική απαξίωση και υποβάθμιση της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης, και, ειδικότερα της κοινωνιολογίας των εκπαιδευτικών ανισοτήτων στην αγορά των επιστημονικών προϊόντων, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, και, κατ’ επέκταση να υποστηρίξω πως κάθε κοινωνιολογία ενός συγκεκριμένου επιστημονικού αντικειμένου είναι αδιαχώριστη από την κοινωνιολογία της κοινωνιολογία του ίδιου αντικειμένου, η οποία, βέβαια, δεν περιορίζεται στη κοινωνιολογία του κοινωνιολόγου, όπως, με αφέλεια, υποστηρίζεται από πολλούς. Αν επέλεξα να συμβάλω στη συζήτηση της σημερινής ημερίδας γύρω από ένα τόσο σημαντικό και κοινωνικό διακύβευμα όπως οι εκπαιδευτικές ανισότητες με μια καθαρά επιστημονική στάση είναι γιατί έχω τη πεποίθηση πως δεν υπάρχει σήμερα τίποτα άλλο αποτελεσματικότερο πολιτικά από να κάνει ένας επιστήμονας απλώς τη δουλειά του με αυστηρότητα.
«Εκπαιδευτικές ανισότητες: ένα επιστημονικό και κοινωνικό διακύβευμα», Κείμενο στο Θ. Θάνος (επιμ.), Εκπαιδευτικές ανισότητες: μεθοδολογικά, θεωρητικά και εμπειρικά θέματα, Αθήνα: Μοτίβο, 2009, σ. 33-42
