“Σύμφωνα με τον ένα πόλο του διαζεύγματος ο κίνδυνος που διατρέχει το Πανεπιστήμιο από τις γενικότερες αλλαγές που δρομολογούνται για την εκπαίδευση και την έρευνα είναι παραπάνω από υπαρκτός και γνωστός. Οι μεταρρυθμίσεις που δρομολογούνται εδώ και καιρό σε ευρωπαϊκό επίπεδο αποτελούν μια διάσταση μιας πολύ ευρύτερης κοινωνικής διαδικασίας και αμφισβήτησης της αυτονομίας των πολιτισμικών πεδίων, η οποία αποσκοπεί να τα θέση υπό τη δράση των ετερόνομων πιέσεων της οικονομίας και της πολιτικής. Οι κριτικές που ασκούνται στις επιχειρούμενες μεταρρυθμίσεις σε ένα ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως και στη χώρα μας, είναι γνωστές και εύστοχες, και, κυρίως, αυτές οι οποίες καταδεικνύουν πως οι μεταρρυθμίσεις αυτές, μέσω των τεχνικών και οργανωτικών αλλαγών που επιφέρουν -οδηγώντας στην υπαγωγή των πανεπιστημίων σε ένα ιδιωτικοονομικό μοντέλο διαχείρισης, στην οργάνωση της εκπαίδευσης και της έρευνας με τέτοιο τρόπο ώστε να λαμβάνουν υπόψη τους τις ανάγκες του κόσμου της οικονομίας, στη θεώρησης του φοιτητή ως επιχειρηματία, και στον μετασχηματισμό των αναγκαίων συνθηκών για την παραγωγή γνώσεων αμφισβητώντας τα πρωτεία της γνώσης-, δεν συνθέτουν, τελικά, τίποτα άλλο παρά μια πραγματικά «συντηρητική επανάσταση». […]”
Διαβάστε και ενημερωθείτε για το βιογραφικό του Νίκου Παναγιωτόπουλου.
