Αν είναι αλήθεια ότι μια ανάλυση της κυκλοφορίας των ιδεών περνάει από την ανάλυση που λαμβάνει υπόψη, σ’ ένα πρώτο χρόνο, ταυτόχρονα τόσο το πεδίο εκπομπής και το πεδίο υποδοχής όσο και τις σχέσεις του ενός με το άλλο, σε δεύτερο χρόνο, τα “στρατηγικά παιχνίδια” μέσα στα οποία αποκτά νόημα η επιλεκτική υποδοχή ενός συγγραφέα και, σε τρίτο χρόνο, την “κοινωνική εργασία” διάχυσης και υποδοχής των ιδεών, είναι επίσης αλήθεια πως μια θεμελιώδης υπόθεση του συστήματος υποθέσεων μιας τέτοιας ανάλυσης είναι ότι υπάρχει μια στενή σχέση ανάμεσα στην πρόσληψη ενός έργου ή των γραπτών ενός συγγραφέα και την αντίληψη που έχει η επιστήμη που υποδέχεται το έργο γι’ αυτή την ίδια, ή τουλάχιστον, την αντίληψη που υπερισχύει τη στιγμή της υποδοχής. Με άλλα λόγια, αν θέλουμε να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο ένα έργο γίνεται “από-δεκτό” στο πεδίο των διανοουμένων, και στην περίπτωση μας στο πεδίο των κοινωνικών επιστημών, θα πρέπει μεταξύ άλλων, να αναγάγουμε αυτή την επιλεκτική πρόσληψη στις διερωτήσεις και στις προβληματικές της στιγμής, όπως επίσης στις σημασίες που αυτές έχουν λάβει στην ιστορία αυτών των επιστημών.
Πρόλογος στη δεύτερη έκδοση του βιβλίου Pierre Bourdieu & J.-Cl. Passeron: Οι
Κληρονόμοι. Οι φοιτητές και η κουλτούρα τους, (μτφρ.: Ν. Παναγιωτόπουλος,
Μαρία Βιδάλη), Αθήνα: Ινστιτούτο του Βιβλίου-Καρδαμίτσα, 1996, σ. 7-15
