“Οι «εγκληματίες» δεν αποτελούν εδώ παρά μόνο την πρόφαση ενός παιχνιδιού απονομής, κατηγοριοποίησης και τα προτεινόμενα αντικείμενα χαρακτηριστικά κατηγορήματος και κατηγορητήρια.
Το ζήτημα των κανόνων, των αρχών ή των σχημάτων που ρυθμίζουν αυτές τις απονομές έχει αντικειμενικά τεθεί από το γεγονός ότι εκεί που θα περιμέναμε να καταγράψουμε μόνο τους τυχαίους συνδυασμούς της φαντασίας, παρατηρούμε στατιστική κανονικότητα την οποία δεν μπορούμε να την εξηγήσουμε παρά μόνο υποθέτοντας πως, αντί να προβούν σε τυχαίους ατομικούς συνδυασμούς, τα ερωτώμενα άτομα κατευθύνονται, μέσα στις ίδιες τις συσχετίσεις που διενεργούν, από κοινές αρχές κρίσης και διάκρισης. […]”
Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο εδώ.
Η θεωρία της πρακτικής του Pierre Bourdieu, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 78, 1990, σ. 31-65
